Σήμερα είναι μια απ' αυτές τις βροχερές μέρες που το σκοτάδι και η υγρασία κυριαρχούν και σου επηρεάζουν την ψυχολογία..
Κάπως έπρεπε να αλλάξω ψυχολογία και να παρηγορηθώ ότι το επόμενο καλοκαίρι είναι κοντά..

Αξιοποίησα τις τελευταίες πιπεριές απ' το κτήμα μου, που όλως παραδόξως φέτος μας έδωσε άφθονα
καλοκαιρινά λαχανικά ως τέλη Νοέμβρη..
Οι τελευταίες ντοματούλες σίγουρα δεν έχουν αυτό το ζωηρό κόκκινο χρώμα της αυγουστιάτικης ντομάτας, αλλά εξακολουθεί να γεμίζει η ψυχή με ευγνωμοσύνη για την απλόχερη φύση..
Ένα κλασσικό φαγάκι λοιπόν σήμερα, γεμιστά..εγώ τα κάνω πάντα σκέτα, χωρίς κιμά, με λαδάκι και πατατούλες στο ταψάκι..και ίσως είναι απ' τα ελάχιστα που δεν τους αλλάζω τον τρόπο παρασκευής..
Μαϊντανό, σκορδάκι, κρεμμυδάκι, ρύζι, ντομάτα στον τρίφτη, και λίγο καρότο τριμμένο καμιά φορά..
Και καμιά μελιτζανούλα να κάνει παρέα στις πατάτες στο ταψάκι...πάντα ξεροψημένα να κολλάνε στο ταψί...
Δεν έχω συνταγή λοιπόν, απλά μια φωτογραφία για να μοιραστώ μαζί σας το γεύμα μου..
Και για να είμαι ειλικρινής, το γεύμα συμπλήρωνε και μια ωραία και αφράτη τυροπιτούλα με ανθότυρο, που κάνει τη γέμιση ελαφριά και γλυκιά.
Λεπτά κριτσανιστά φυλλαράκια...
Πάρτε ιδέες, γεμίστε το σπίτι σας με μυρωδιές και το στόμα σας με γεύσεις κλασσικές...μα πάντα τόσο απολαυστικές...
Κάπως έπρεπε να αλλάξω ψυχολογία και να παρηγορηθώ ότι το επόμενο καλοκαίρι είναι κοντά..

Αξιοποίησα τις τελευταίες πιπεριές απ' το κτήμα μου, που όλως παραδόξως φέτος μας έδωσε άφθονα
καλοκαιρινά λαχανικά ως τέλη Νοέμβρη..
Οι τελευταίες ντοματούλες σίγουρα δεν έχουν αυτό το ζωηρό κόκκινο χρώμα της αυγουστιάτικης ντομάτας, αλλά εξακολουθεί να γεμίζει η ψυχή με ευγνωμοσύνη για την απλόχερη φύση..
Ένα κλασσικό φαγάκι λοιπόν σήμερα, γεμιστά..εγώ τα κάνω πάντα σκέτα, χωρίς κιμά, με λαδάκι και πατατούλες στο ταψάκι..και ίσως είναι απ' τα ελάχιστα που δεν τους αλλάζω τον τρόπο παρασκευής..
Μαϊντανό, σκορδάκι, κρεμμυδάκι, ρύζι, ντομάτα στον τρίφτη, και λίγο καρότο τριμμένο καμιά φορά..
Και καμιά μελιτζανούλα να κάνει παρέα στις πατάτες στο ταψάκι...πάντα ξεροψημένα να κολλάνε στο ταψί...
Δεν έχω συνταγή λοιπόν, απλά μια φωτογραφία για να μοιραστώ μαζί σας το γεύμα μου..
Και για να είμαι ειλικρινής, το γεύμα συμπλήρωνε και μια ωραία και αφράτη τυροπιτούλα με ανθότυρο, που κάνει τη γέμιση ελαφριά και γλυκιά.
Λεπτά κριτσανιστά φυλλαράκια...
Γέμιση πλούσια και κρεμώδης..λιώνει στο στόμα κυριολεκτικά..
Πάρτε ιδέες, γεμίστε το σπίτι σας με μυρωδιές και το στόμα σας με γεύσεις κλασσικές...μα πάντα τόσο απολαυστικές...